لوریس چکناواریان به «شوکران» می‌آید

 

لوریس چکناواریان متولد ٢١ مهر ۱۳۱۶ در بروجرد، موسیقیدان، آهنگساز، رهبر ارکستر، نویسنده و نقاش ایرانیِ ارمنی‌تبار، استاد افتخاری کنسرواتوار کومیتاس در ایروان، دارنده نشان طلایی دانشگاه ارمنستان و نشان درجه یک هنر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

بیست‌ودومین قسمت برنامه تلویزیونی شوکران با حضور استاد لوریس چکناواریان آهنگساز، موسیقیدان و هنرشناس  ۸۲ ساله و چهره پرآوازه موسیقی ایران و جهان، دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۲۱، روی آنتن شبکه چهار سیما می‌رود. نسبت موسیقی و علم در تاریخ، قدرت هنر برای بازسازی جامعه و فرهنگ، دادوستد عشق و موسیقی، قدرت زنان در تاریخ هنر و اندیشه، ماجرای انقلاب و استقلال ارمنستان توسط موسیقی، آسیب‌شناسی موسیقی ملی ایران،  از کلیدی‌ترین پرسش‌های سردبیر برنامه شوکران از استاد چکناواریان است.

لوریس چکناواریان متولد ٢١ مهر ۱۳۱۶ در بروجرد، موسیقیدان، آهنگساز، رهبر ارکستر، نویسنده و نقاش ایرانیِ ارمنی‌تبار، استاد افتخاری کنسرواتوار کومیتاس در ایروان، دارنده نشان طلایی دانشگاه ارمنستان و نشان درجه یک هنر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

چکناواریان تحصیلات موسیقی خود را سال ۱۳۳۲ از هنرستان عالی موسیقی در ایران آغاز کرد، آهنگسازی را در آکادمی موسیقی وین آموخت و سال ۱۳۴۴به آمریکا رفت و در دانشگاه میشیگان به مطالعه و تحصیل پرداخت و پس از فارغ‌التحصیلی در رشته رهبری ارکستر از این دانشگاه، به ایران بازگشت. 

او که در مقاطعی رهبری ارکستر فیلارمونیک ارمنستان، ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر اپرای تهران را برعهده داشته، ساخت بیش از ۷۵ اثر شامل سمفونی، اپرا، موسیقی مجلسی، کنسرتو برای پیانو، ویولن، گیتار، ویولنسل و پیپا، موسیقی باله، آثاری برای گروه کُر، یک رکوئیم، و یک اوراتوریو فیلم را در کارنامه دارد. 

از جمله برخی آثار استاد لوریس چکناواریان می توان به اپراهای «پردیس و پریسا»، «رستم و سهراب»، «شمس و مولانا»، «رستم و اسفندیار»، «ضحاک» و «سیاوش»، در بخش باله به «سیمرغ»، « فانتاستیک»، «سمفونی پرسپولیس»، «سمفونی برای باله اتللو» و «کوروش کبیر» و در بخش موسیقی فیلم به «بی‌تا» (هژیر داریوش)، «هشتمین روز هفته» (حسین رجاییان)، «تنگسیر» (امیر نادری)، «به امید دیدار» (محمد رسول‌اف) و ... اشاره کرد.

از لوریس چکناواریان همچنین کتاب طنزی با عنوان «خرستان» در ۱۶۸ صفحه شامل مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه طنز، توسط نشر صدای معاصر منتشر شده است.

در فصل جدید برنامه «شوکران» اندیشمندان برجسته داخلی و خارجی از جمله سیدحسین نصر، احمد مهدوی دامغانی، شیرین هانتر، منصوره اتحادیه، آیت‌الله سیدمحمد مهدی میرباقری، کریم مجتهدی، حاتم قادری، مهدی محسنیان‌راد، باقر ساروخانی، لوریس چکناواریان، ابوالحسن تنهایی جامعه‌شناس به همراه دیگر دانشوران برجسته ایرانی حضور دارند.

«شوکران» که به اساسی‌ترین مسایل فکری کشور می‌پردازد، محصول مشترک شبکه چهار سیما و حوزه هنری به تهیه‌کنندگی و سردبیری پیام فضلی‌نژاد است.

 

سه‌تار چگونه ساخته می‌شود؟

 

 فریدون شکرخواه شرایط ساخت، تشخیص و نگه‌داری سه‌تار و تار را تشریح کرد.

 این سازنده و نوازنده ساز در گفت‌وگو با ایسنا، درباره شرایط خرید ساز گفت: برای خرید ساز، باید به صدای آن توجه کنیم لذا بهتراست تجربه‌ای در زمینه نوازندگی داشته‌باشیم و یا از کسی که نوازنده است و یا در این خصوص تخصص دارد، کمک بگیریم؛ به این دلیل که سازها از نظر وزن، فیزیک و ظاهر مشابه هستند ولی در ۹۹ درصد موارد صدای آن‌ها متفاوت است.

این سازنده تأکید کرد: ساز، یک صنعت دست بسیار با ارزش است که باید با بسته‌بندی مرغوب عرضه شود.

برادر مرحوم فرامرز شکرخواه خاطرنشان کرد: بهتر است ساز در جعبه‌ای قرار گیرد که ضد ضربه باشد و رطوبت به آن نفوذ نکند. در گذشته اغلب، سازها در کاورهایی که از ورود رطوبت جلوگیری نمی‌کنند؛ نگه‌داری می‌شدند و در نتیجه ممکن بود آسیب ببینند لذا می‌توان برای از بین بردن رطوبت هوا، از نفتالین نیز استفاده کرد.

وی تصریح کرد: تغییر شرایط آب‌وهوایی در صدای ساز تغییر ایجاد می‌کند اما این‌که ساز با تغییرات جوی دچار آسیب و مشکل فنی نشود، مهم‌تر است؛ زیرا اگر ساز آسیب ببیند ترمیم آن سخت و یا غیرممکن می‌شود و دیگر نمی‌توان ازآن استفاده کرد.

این سازنده تار با بیان این‌که  حدود ۴۰ سال در زمینه ساخت ساز فعالیت می‌کند تشریح کرد: به‌عقیده من باتوجه به تجربه‌ای که از فعالیت در این زمینه به‌دست آورده‌ام،  چوب درخت توت با قطر حداقل ۴۵ سانتی‌متر برای ساخت صفحه سه‌تار مناسب است؛ قسمتی از چوب که بین مرکز و پوسته‌ی تنه قرار دارد بهترین قسمت برای ساخت صفحه است.

شکرخواه افزود: هرچه خط‌هایی که روی چوب وجود دارد به یکدیگر نزدیک‌تر باشند برای ساخت صفحه ساز مناسب‌تر است؛ هم‌چنین بهتر است این خط ها در راستای طول ساز قرار گیرند، اما برای ساخت صفحه تار پوست بره‌ی تودلی مناسب است که در حال‌حاضر کم‌تر از آن استفاده می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: علاوه‌براین، سازها باید طوری ساخته‌شوند که مدت زمان زیادی بتوان از آن‌ها استفاده کرد و هم‌چنین اصول ساخت آن‌ها نیز رعایت شود؛ اما امروزه می‌بینیم به دلیل عدم رعایت این اصول، سازها با ضربه‌های کوچک و حضور در هوای مرطوب آسیب می‌بینند که این موارد و موارد دیگری مثل اتصالات، خم دادن‌ها و فشارها را نمی‌توان از ظاهر ساز تشخیص داد.

این سازنده تار و سه‌تار درخصوص اهمیت توجه به منافع هنرجویان تصریح کرد: اگر سازنده‌ ها منافع هنرجو در زمینه‌ی قیمت و کیفیت را اولویت قرار دهند به این هنر و صنعت دست باارزش کمک می‌کنند و با این‌کار برای فرهنگ و هنر خود ارزش قائل می‌شوند.

نامه‌ای از ابراهیم گلستان به مسعود کیمیایی

 

 گلستان در این نامه نیز به سیاق سال‌هایی که گذشت، از توانایی و استعداد مسعود کیمیایی می‌نویسد؛ اینکه او را از مستعدترین و محکم‌ترین فیلم‌سازانی می‌داند که در ایران همچنان در کار سینما هستند و البته تأکید دارد که این دوستی و حمایت البته سابقه دارد.

 

خودش می‌گوید شاید بهترین فیلمم باشد. مسعود کیمیایی «خون شد» را با چنین شور و حالی می‌سازد. در حالی که نیم‌قرن از یکی از شاهکار‌های او «قیصر» می‌گذرد و بیش از ۳۰ فیلم در کارنامه خود دارد. فیلم‌برداری «خون شد» تَه یک کوچه بن‌بست در محله‌ای قدیمی در تهران چند روز دیگر تمام می‌شود.

خانه‌ای قدیمی چسبیده به یک حسینیه معروف در کوچه‌ای قدیمی با جوی آبی خشک در میانه. روز‌های میانی فیلم‌برداری است که مسعود کیمیایی در شبی پاییزی صحنه نخست را می‌گیرد. مردی از راه آمده است تا چراغ خانه‌ای را روشن کند که سالیانی است خاموش مانده. «فضلی» می‌آید تا اهل خانه را باز دور هم جمع کند و در این میانه موانعی هست که داستان فیلم را پیش می‌برد. سعید آقاخانی قهرمان «خون شد» است و سیامک انصاری، لیلا زارع، نسرین مقانلو، هومن برق‏نورد و سیامک صفری و ماهور احمدی از دیگر بازیگران فیلم تازه کیمیایی هستند. علیرضا زرین‏دست نیز برای چندمین بار با کیمیایی همکاری می‌کند و جواد نوروزبیگی نیز تهیه‌کنندگی کار را برعهده دارد و مسعود کیمیایی امیدوار است «خون شد» به جشنواره فیلم امسال برسد.

کیمیایی هنوز در حال فیلم‌برداری است که خبر «خون شد» می‌پیچد و تا دورتر از مرز‌ها می‌رود. ابراهیم گلستان خطاب به ماهور احمدی، فرزند احمدرضا احمدی شاعر که در نخستین بازی خود جلوی دوربین کیمیایی رفته است، از این فیلم‌ساز نوشته است، در پاسخ به نامه‌ای که ماهور احمدی برای او نوشته و خبر نخستین حضور سینمایی‌اش را در فیلم تازه مسعود کیمیایی به او رسانده است. گلستان نوشته است که «با امید زیاد خیلی خوشحالم که قدم در این راه گذاشته‌ای. قدم اول درستی هم هست».

گلستان در این نامه نیز به سیاق سال‌هایی که گذشت، از توانایی و استعداد مسعود کیمیایی می‌نویسد؛ اینکه او را از مستعدترین و محکم‌ترین فیلم‌سازانی می‌داند که در ایران همچنان در کار سینما هستند و البته تأکید دارد که این دوستی و حمایت البته سابقه دارد. سال پیش بود که ژان میشل فرودون، منتقد صاحب‌نام فرانسوی و سردبیر مجله «کایه دو سینما» با گلستان تماس می‌گیرد و خبر می‌دهد که بنا دارد جشنواره فیلم‌های ایرانی را در پاریس برگزار کند و از او نیز می‌خواهد که آثارش در آن جشنواره به نمایش دربیاید که گلستان سراغ فیلم‌های مسعود کیمیایی را می‌گیرد و فِرودون می‌گوید از این فیلم‌ساز انتخابی نداریم.

گلستان نیز در نامه‌ای خطاب به فرودون می‌نویسد باور‌کردنی نیست که فیلمی از مسعود کیمیایی نباشد. «قیصر»، «گوزن‌ها» و چند فیلم دیگر از مسعود کیمیایی به‌گمان من بسیار بالاترند از عنوان‌های دیگر که شما در نامه‌تان لطف کردید و نام برده‌اید. نه فقط والاترند بلکه اصلا فیلم‌های مؤلف هستند. او در عین حال می‌نویسد هیچ حقی ندارم که در قضاوت کسان دیگر دخالتی کنم یا آن‌ها را تصحیح کنم، اما دیدن این لیست شما مرا تکان داد و به تأسف انداخت. پس اجازه دهید که حرف آن پیر دیر هالیوود، ساموئل گلدوین را تکرار کنم و بگویم: «خواهش می‌کنم مرا از این وسط بیرون گذارید». گلستان نامه مشابهِ دیگری نیز نوشته بود خطاب به انجمن آسیایی در نیویورک که برنامه‌ای برای مرور سینمای ایران تدارک دیده بودند و باز خبری از فیلم‌های کیمیایی در آنجا نبود و در اعتراض به این غیاب از حضور در این برنامه انصراف داد. هم‌زمان با فیلم‌برداری «خون شد» ابراهیم گلستان از فیلم‌سازی می‌گوید که آماده‌ترین آماده‌هاست برای رفتن به راهی که در آن افتاده بود.

به مسعود کیمیایی پیر و ماهور احمدی جوان
ابراهیم گلستان
مسعود در ذهن و یقین و اطلاع من محکم‌ترین و مستعدترین کسی است که من می‌شناسم که در کار سینمای ایران است. من از همان اول که اولین کار او را دیدم او را از آماده‌ترین آماده‌ها برای رفتن به راهی که افتاده بود درش می‌دیدم. هنوز هم می‌بینم. هنوز هم - اگر حق داشته باشم که امیدی به سینمای زنده در ایران داشته باشم- او را به همان صفات می‌شناسم و می‌دانم و می‌خواهم، حتی وقتی که در عمل اصرار داشته باشد که در یقین و ایمان من نقصانی بچپاند؛ و تو هرگز فکر نکن که اگر منتقدی غیرایرانی درباره او چیز ننوشته باشد ذره‌ای از ارزش و جایی که مسعود دارد، می‌شود که کم شود. هر منتقدی که ایرانی نیست و اهل هر جای دیگر دنیا باشد لزوما درست‌تر و برجسته‌تر حرف نمی‌زند و نمی‌نویسد و نمی‌اندیشد. شعور و قضاوت درست و مقام و جاه به کسی بخشیدن ربطی به نشانی خانه و جلد گذرنامه و نوع خوراک یا خوابی که دارد ندارد. شعور و شناخت شعور لازم است نه زبان‌بازی به ضد یا به نفع کسی یا چیزی یا کاری. قدر مسعود را بدان که او خیلی قدر دارد؛ و به راحتی می‌تواند بیشتر داشته باشد.

همبازی جک نیکلسون در «دیوانه از قفس پرید» درگذشت

 

 همبازی جک نیکلسون در فیلم سینمایی «دیوانه از قفس پرید»، در سن ۹۸ سالگی درگذشت.

 به نقل از هالیوود ریپورتر، جوزف الیک بازیگری که بیشتر برای به دوش کشیدن چک نیکلسون در فیلم سینمایی «دیوانه از قفس پرید» معروف شده بود، درگذشت. مرگ الیک توسط مدیر برنامه‌های وی تایید شده است.

او در سال ۱۹۶۷، در فیلم سینمایی «تهیه کنندگان» به کارگردانی مل بروکز و در سال ۱۹۶۱ در فیلم «یک دنیا معجزه» در کنار بت دیویس و گلن فورد نقش آفرینی کرده است.

الیک در سریال «منطقه گرگ و میش» نقش یک مأمور را ایفا کرده بود و سریال‌های «مرد متروک» و «یک تابوت بیشتر» دیگر فعالیت‌های وی در تلویزیون هستند.

در فیلم سینمایی برنده جایزه اسکار «دیوانه از قفس پرید» و یا «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» که به کارگردانی میلسو فورمن در سال ۱۹۷۵ ساخته شد، او نقشی به نام بنسینی داشت. او به خاطر سکانسی از این فیلم که در هنگام بازی بسکتبال جک نیکلسون در نقش مک مورفی را به دوش گرفته بود، شناخته می‌شود.

الیک در سال ۱۹۲۱ متولد شده است و بعد از خدمت در نیروی دریایی به کلاس بازیگری رفت و در نهایت موفق شد در سال ۱۹۵۴ در نمایشی اولین فعالیت هنری خود را به اجرا بگذارد.

از دی‌کاپریو تا آدری هپبورن؛ بازیگرانی که کنشگر شدند

 

   

این جمعه دوباره جین فوندا طبق وعده‌اش جلوی کنگره آمریکا دست به اعتراض زد و بازداشت شد، او از آن دسته بازیگرانی که از شهرتشان برای آگاهی‌رسانی بهره استفاده می‌کنند.

 

چهره‌های پرطرفداری مثل بازیگران سینما در کانون توجه جامعه قرار دارند. رفتار و کردارشان زیر ذره‌بین رسانه‌ها است و با بزرگنمایی به سمع و نظر مردم می‌رسد.

این مشاهیر می‌توانند از این شهرتشان در راه‌های بسیاری استفاده کنند. مدل تبلیغاتی کالایی شوند و پول گزافی به جیب بزنند، در عرصه سیاسی از یک عقیده خاص حمایت کنند یا در کارهای خیریه پیش افتاده و خیل عظیمی از خیرین را دنبال خود بکشانند.

البته که بسیاری ترجیح می‌دهند به همان عرصه هنر یا در نهایت درآمدزایی از راه تبلیغات تجاری بسنده کنند و زندگی آرام و مرفه‌شان را پی بگیرند.

جین فوندا از آن دست بازیگرانی است که بیرون از دایره هنر فعالیت‌های زیادی دارد. از یک ماه پیش هر جمعه عکس‌های دستبند به دست او را جلوی کنگره آمریکا در رسانه‌های بین‌المللی می‌بینیم، در تلاش برای آگاهی رساندن درباره خطرات پیش روی محیط زیست.

البته که این بازیگر ۸۳ ساله برنده ۲ اسکار خیلی پیش از این در سال‌هایی که مخالفت با جنگ ویتنام جسارت زیادی می‌طلبید در آمریکا علیه این جنگ فعالیت‌های زیادی کرد و حتی یکی از عکس‌های او با عنوان «هانوی جین» چنان جنجالی شد که او را متهم به خیانت به کشور و ایستادن مقابل سربازان آمریکایی کرد.

به همین بهانه بد ندیدیم که چند بازیگر از جنس جین فوندا معرفی کنیم.

تلاش آدری هپبورن برای کودکان

ستاره انگلیسی سینمای جهان یکی از ۱۵ بازیگری بود که توانست سه جایزه معتبر اسکار، تونی و امی را در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون از آن خود کند.

هپبورن از اواخر دهه ۸۰ میلادی سفیر حسن نیت سازمان ملل شد و خودش را وقف آگاهی‌رسانی درباره کودکان نیازمند سراسر جهان و بهبود وضع زندگی آن‌ها کرد.

او کارش را با سفر به اتیوپی آغاز کرد که تازه دچار قحطی شده بود و پس از آن با ترتیب دادن مصاحبه‌های گوناگون سعی کرد توجه جهانی را به این موضوع جلب کند. او پس از آن سفرهایش را به کشورهای مختلف از اکوادور و گواتمالا تا تایلند، ویتنام و سودان ادامه داد.

آنجلینا جولی و بحران آوارگان

تقریبا بیشتر کسانی که با نام آنجلینا جولی آشنا هستند می‌دانند که این بازیگر فعالیت‌های بشردوستانه زیادی دارد و در همین چند سال اخیر چند بار به خاورمیانه هم سفر کرده است.

او به عنوان سفیر حسن نیت کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، فعالیت‌هایی معطوف به گرفتاری‌های آورگان و پناهندگان در بیش از ۳۰ کشور جهان دارد. یکی از کشورهای مقصد آنجلینا جولی کامبوج بود. او در سفر به این کشور پسربچه‌ای را هم به فرزندی پذیرفت. او سرپرستی دو کودک دیگر به نام‌های زهرا و پکس را نیز به ترتیب در اتیوپی و ویتنام قبول کرد.

بازیگر «دختر ازهم‌گسیخته» از هنر فیلمسازی هم در راستای کارهای بشردوستانه‌اش بهره گرفته است. جولی سال ۲۰۱۷ فیلمی درباره جنایت‌های فجیع خمرهای سرخ در کامبوج با عنوان «نخست پدرم را کشتند» ساخت، که تصویر این جنایت‌های کهنه‌ را پیش چشم جهانیان به نمایش گذاشت.

لئوناردو دی‌کاپریو نگران آینده زمین

دی‌کاپریو بازیگری که با فیلم «تایتانیک» شهرتی جهانی پیدا کرد و پس از آن با نقش‌های رنگارنگ هنرش را به رخ کشید، از فعالان پر تکاپوی حفظ محیط زیست است.

او هم از شهرت و ثروتش برای آگاهی‌رسانی در زمینه حفظ محیط‌زیست و حمایت از فعالیت‌های گوناگون در این زمینه استفاده می‌کند. بازیگر «گرگ وال‌استریت» بنیادی به اسم خودش هم برای این کار تاسیس کرده است.

بازیگر برنده جایزه اسکار سابقه سخنرانی محیط‌زیستی در سازمان ملل را دارد و برای جلب نظر روسای جمهور آمریکا در به کار بردن انرژی‌های پاک با آن‌ها ملاقات کرده است.

این بازیگر در سال‌های اخیر با تهیه و بازی در مستندی به نام «پیش از سیل» تلاش بسیاری کرد تا خطر تغییرات اقلیمی را هویدا کند.

جرج کلونی و ماجرای سودان

شاید به اندازه نام‌های پیشین در زمینه فعالیت‌های انسان‌دوستانه شناخته شده نباشد، اما این بازیگر از فعالان پرکار برای جلوگیری از نقض گسترده حقوق بشر در سودان است.

او بنیان‌گذار بنیادی خیریه به نام «نه هنگام پاس ما»‌ است، و در این بنیاد از همبازیانش در «۱۱ یار اوشن» مثل برد پیت و مت دیمون یاری گرفته است.

هدف اصلی آن‌ها جلوگیری از کشتار انسان‌ها در سودان است اما در کنار آن تهیه غذا و مبارزه با فقر گرسنگی را هم در برنامه‌های خود قرار داده‌اند.

تعداد بازیگرانی با دغدغه‌های این‌چنینی زیاد است و به این چند نمونه محدود نمی‌شوند و البته اینکه کارشان تا چه اثر دارد مشخص نیست. آنچه آشکار است تاثیر شهرت آن‌ها بر جلب توجه عموم به مشکلاتی است که بیان می‌کنند.

اکران فیلم سینمایی خانه پدری از امروز در سینماها

 

فیلم خانه پدری از امروز چهارشنبه 1 آبان در سینماهای کشور اکران می شود.

 فیلم خانه پدری  به کارگردانی کیانوش عیاری از امروز چهارشنبه 1 آبان در سینماهای ایران و همزمان در هنر و تجربه نیز اکران خواهد شد.

خبر به نمایش درآمدن این فیلم درحالی منتشر شده است که عیاری «خانه پدری» را در سال ۱۳۸۹ تولید کرد و در سی و دومین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد. این فیلم در روزهای چهارم و پنجم دی ماه ۱۳۹۳ در گروه هنروتجربه اکران شد، اما بعد از اولین روز نمایش فیلم واکنش‌ها و فضایی که اطراف آن به وجود آمد، منجر به صدور دستور توقف نمایش «خانه پدری» شد.

در سال ۹۷ ابراهیم داروغه‌زاده، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی وقت درباره سرانجام اکران فیلم‌های توقیفی درباره فیلم کیانوش عیاری گفته بود که «خانه پدری هم اکنون مجوز نمایش در سینماهای هنرو تجربه را دارد».اما کیانوش عیاری با نمایش آن در سینماهای هنروتجربه چندان موافق نبود و اعتقاد داشت این فیلم باید در سینماهای بیشتری به نمایش درآید و حالا بالاخره«خانه پدری» با محدودیت سنی بالای ۱۵ سال اکران می‎شود.

ماجرای «خانه پدری» در یک خانه قدیمی رخ می‌دهد که داستانی را از اواخر دوره قاجار تا اواخر دهه ۷۰ در چند اپیزود روایت می‌کند. در این فیلم ناصر هاشمی (نقش جوانی) و مهدی هاشمی (نقش میانسالی و پیری) شخصیت اصلی این فیلم با نام محتشم را که روایت زندگی‌اش از پانزده تا هشتاد سالگی به تصویر کشیده شده است، بازی می‌کنند. «خانه پدری» برنده‌ تندیس بهترین فیلم، بهترین فیلم‌نامه و بهترین کارگردانی از هشتمین جشن انجمن منتقدان سینمایی است.

هم‌چنین دیگر فیلمی که همزمان در سینماهای هنروتجربه نمایش داده می‌شود، «مسخره باز» اثر همایون غنی زاده است. این فیلم برنده تندیس هنروتجربه از سی و سومین جشنواره فیلم فجر شد و اولین فیلم بلند سینمایی همایون غنی‌زاده است که در عرصه نمایش آثاری چون «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد»، «کالیگولا»، «در انتظار گودو»، «آنتیگونه» و «آگاممنون» را در کارنامه دارد.

«مسخره باز» به تهیه‌کنندگی علی مصفا در جشنواره فیلم فجر سال قبل رونمایی شد و علی نصیریان، بابک حمیدیان، هدیه تهرانی، رضا کیانیان و صابر ابر از جمله بازیگران آن هستند.علی نصیریان سیمرغ بلورین نقش مکمل مرد را برای بازی در این فیلم دریافت کرد.

مقایسه بازیگران «چرنوبیل» با شخصیت های واقعی فاجعه

 

 

این سریال کوتاه بر روی فاجعه نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل که در آوریل ۱۹۸۶ در اوکراین (شوروی) رخ داد متمرکز است و آشکار می‌سازد که چرا و چگونه این حادثه رخ داد و به پنهانکاری شوروی اشاره می‌کند

شخصیت های واقعی فاجعه چرنوبیل که بودند؟

 چرنوبیل، ماجرای واقعی یکی از فجایع انسانی در تاریخ و شجاعت زنان و مردانی که خود را قربانی کردند تا اروپا را از فاجعه نجات دهند را روایت می‌کند. این سریال کوتاه بر روی فاجعه نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل که در آوریل ۱۹۸۶ در اوکراین (شوروی) رخ داد متمرکز است و آشکار می‌سازد که چرا و چگونه این حادثه رخ داد و به پنهانکاری شوروی اشاره می‌کند.

سوتلانا الکسیویچ،نویسندهٔ بلاروسی برندهٔ جایزه نوبل برای کتاب صداهایی از چرنوبیل گفت: این سریال کوتاه براساس خاطرات مردم محلی پریپیات ساخته شده‌است.

این سریال به بررسی برخی از روایات ناشناخته یا کمتر مورد توجه قرار گرفتهٔ این فاجعه می‌پردازد. از جمله تلاش‌های الکسی آناننکو، والری بیسپالوف و بوریس بارانوف که در قسمت‌های ۲ و ۳ به آنان می‌پردازد. سه مرد که داوطلب می‌شوند به منظور قطع آب، که آن آب می‌توانست وارد هسته شود و انفجار دیگری را رقم زند، وارد زیرزمین نیروگاه شوند. این کار برای جلوگیری از انفجار حرارتی باید انجام می‌گرفت. گزارش‌های رسمی بعدها به این نتیجه رسیدند که اگر این کار انجام نمی‌شد، انفجار حرارتی قطعاً اتفاق می‌افتاد و می‌توانست صدها کیلومتر مربع از فضای غیر مسکونی و مسکونی را در بربگیرد و آلوده کند. در پایان قسمت ۵ ذکر شد که برخلاف تصور عموم و برخی رسانه‌ها، هر سه داوطلب از هرگونه تأثیر منفی مواد رادیو اکتیویته جان سالم به در برده و زنده ماندند.
 

 

 جرد هریس در نقش والری لگاسوف، دانشمند
والری لگاسوف جانشین رئیس موسسه انرژی اتمی Kurchatov بود و عضوی از تیم مسئول آزمایشات حادثه چرنوبیل نیز بود. زمانیکه بالا دستی های او سعی کردند دلیل این حادثه را مخفی نگه دارند لگاسوو سعی کرد نسبت به آنچه که واقعا اتفاق افتاده صادق و راستگو باشد.  

این حادثه از تظر احساسی و حرفه ای تاثیر خیلی زیادی بر روی او گذاشت و روز قبل از اینکه نتایج تحقیقات اعلام شود به زندگی خود پایان داد.
بوریس یلتسین ؟؟؟ هشت سال بعد از مرگ لگاسوف به خاطر تلاش هایش در بیان حقایق حادثه چرنوبیل عنوان قهرمان فدراسیون روسیه را به او اهدا کرد.

 جرد هریس در نقش والری لگاسوف
 

جسی باکلی در نقش  لودمیلا ایگناتنکو همسر واسیلی
لودمیلا همسر واسیلی ایگناتنکو مامور آتشنشانی دو هفته تمام شاهد مرگ همسرش در اثر دردهای وحشتناک بود. او در ان زمان باردار بود و نسبت به هشدارهای بیمارستان مبنی بر دور ماندن از همسر بی توجه اود. به همین دلیل فرزندش که دچار مشکلات شدید کبدی و قلب بود چند ماه بعد از تولد فوت کرد.
برخی باور دارند که لودمیلا هنوز در اکراین زندگی می کند.

جسی باکلی در نقش  لودمیلا ایگناتنکو همسر واسیلی
 

استلان اسکارشگورد در نقش بوریس شربینا، معاون رئیس شورای وزیران
شربینا در سال 1976 عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی شد و تا زمان مرگش این موقعیت را حفظ کرد.
 او در سال 1984 معاون رئیس کنسول وزیران شد و همچنین مسئول رسیدگی به مشکلات حادثه پرنوبیل در سال 1986 شد و در نقش سرپرست مدیریت بحران فعالیت داشت.
استلان در سال 1990 با انتخاب بوریس یلتسین برای ریاست  ارشد هیئت حاکمه  اتحاد جماهیر شوروی مخالفت کرد و او را مردی با ویژگی های اخلاقی پست می دانست.
اما این انتخاب راه را برای تاریک ترین دوره تاریخی مهیا کرد و درنهایت یلتسین بعدها به عنوان اولین رئیس جمهور روسیه مستقل انتخاب شد.
شربینا سال 1990 در سن 70 سالگی در مسکو درگذشت.

استلان اسکارشگورد در نقش بوریس شربینا
 

سم تروتان در نقش الکساندر اکیموف، سرپرست شیفت شب
الکساندر اکیموف در زمان حادثه سرپرست شیفت شب بود. او وقتی اولین خبرها مبنی بر برخی اشتباهات را دریافت کرد آنها را باور نکرد. او حتی چندین ساعت بر اطلاعات غلط مقامات ارشد خود اتکا کرد- یک اشتباه وحشتناک که هیچ وقت نتوانست فراموش کند.
 وقتی او بالاخره متوجه بد بودن موقعیت شد، در کار خود باقی ماند تا جایی که در توان دارد در کمتر شدن شدت فاجعه کمکی کند. السکاندر اولین نفری بود که به محض تعطیل شدن راکتور اعلام موقعیت اورژانسی داد، اما خرابی ها قبل از ان شروع شده بود. این راکتور منفجر شد و به میزان خیلی بالایی رادیواکتیو آزاد کرد.
حتی بعد از خالی کردن محل الکساندر اکیموف همچنان در منطقه ماند. او از همکارانش خواست با کمک پمپ های آب راکتور را خاموش کنند، اما منبع قدرتشان زیاد فعال نماند.  
الکساندر اکیموف همراه با چند مهندس در هوای سمی منطقه ماند و بدون تجهیزات محافظتی با پمپاژ دستی آب سعی در خاموش کردن راکتور هسته ای داشت.
اکیموف دو هفته بعد از در اثر ARS در تماس بودن با مواد رادیواکتیو درگذشت.

سم تروتان در نقش الکساندر اکیموف
 

آدام ناگایتیس در نقش واسیلی ایگناتنکو، آتشنشان اهل  پریپیات
واسیلی ایگناتنکو همسر لودمیلا یکی از اولین آتشنشان هایی بود که با دیدن اولین نشانه ها در صحنه بدون دانشتن واقعیت و شدت حادثه در محل حاضر بود. او در به صورت مستقیم با مواد رادیواکتیو در حال انفجار روبرو شد.

واسیلی و همکارانش خیلی سریع با مشکلات شدید ناشی از مسمومیت با پرتو حاد روبرو شدند و او دو هفته بعد از این حادثه در بیمارستان درگذشت.
لودمیلا درمورد مرگ تراژیک همسرش با مجلات مصاحبه کرد.

اودر مورد همسرش گفت: او همیشه رو به تغییر بود، من هر روز با یک آدم جدید روبرو می شدم. سوختگی های او ابتدا سطحی بودند، روی زبان، دهان، گونه ها و اول یک زخم کوچک بودند و سپس بیشتر و بیشتر شدند و گویی به لایه های عمیق پوست می رفتند، صورت و بدنش به رنگ آبی، قرمز و قهوه ای و خاکستری درامد...
تنها چیزی که من را نجات داد این بود که اینها سریع اتفاق افتاد، فرصتی برای فکر کردن نبود، زمانی برای گریه کردن نبود. آنجا یک بیمارستان برای مسمومیت های شدید رادیواکتیو بود. چهارده روز. یک انسان در 14 روز می میرد.
پوست او روی بازوها و پاها شروع کرد به ترک خوردن و همه جایش با تاول پوشیده شده بود. و وقتی به سرش رسید انبوهی از مو روی بالش باقی ماند.

من به پرستار گفتم: همسرم در حال مردنه. گفت چه انتظاری داری؟  او 1600 رونگتن اشعه دریافت کرده، چهارصد برابر از میزان دوز کشنده برای انسان!
 

 
آدام ناگایتیس در نقش واسیلی ایگناتنکو

 

 

این سریال به بررسی برخی از روایات ناشناخته یا کمتر مورد توجه قرار گرفتهٔ این فاجعه می‌پردازد. از جمله تلاش‌های الکسی آناننکو، والری بیسپالوف و بوریس بارانوف که در قسمت‌های ۲ و ۳ به آنان می‌پردازد. سه مرد که داوطلب می‌شوند به منظور قطع آب، که آن آب می‌توانست وارد هسته شود و انفجار دیگری را رقم زند، وارد زیرزمین نیروگاه شوند. این کار برای جلوگیری از انفجار حرارتی باید انجام می‌گرفت. گزارش‌های رسمی بعدها به این نتیجه رسیدند که اگر این کار انجام نمی‌شد، انفجار حرارتی قطعاً اتفاق می‌افتاد و می‌توانست صدها کیلومتر مربع از فضای غیر مسکونی و مسکونی را در بربگیرد و آلوده کند. در پایان قسمت ۵ ذکر شد که برخلاف تصور عموم و برخی رسانه‌ها، هر سه داوطلب از هرگونه تأثیر منفی مواد رادیو اکتیویته جان سالم به در برده و زنده ماندند.
 

 

 پاک کنندگان

تمام کسانی که با حادثه چرنوبیل مقابله کردند پرسنل ارتش و شهروندانی بودند که تمام تلاششان را کردند تا از گسترش بیماری در منطقه جلوگیری کنند. این افراد خودشان به بیماری های محدود کننده و دراز مدت مبتلا شدند.
به مبارزانی که نجات پیدا کردند مطایای اجتماعی تعلق گرفت تا بتوانند با مشکلات ناشی از این حادثه کنار بیایند. دولت به تعداد زیادی از این افراد لقب قهرمان اعطا کرد، درحالیکه برخی از آنها سالها تلاش کردند تا خدمات اجتماعی شان مورد توجه قرار بگیرد.
 این تصویر یکی از تاثیرگذارترین و احساسی ترین عکس های مجموعه بود. البته همه می دانند چه اتفاقی افتاده است ولی وقتی در سینما و تصاویر دیده می شود تاثیرگذاری اش بیشتر می شود.

 
 پاک کنندگان
 

پاول ریتر در نقش «آناتولی دیاتلوف»، سرپرست
آناتولی دیاتلوف نماینده مهندس سرپرستی بود که بر آزمایشی که منجر به انفجار شد نظارت داشت. در آن لحظه قدرت راکتور به 30 مگاوایت رسید، ولی او اصرار داشت که اپراتورها به آزمایش ادامه دهند. او به اعتراضات آکیموف و تاپتونوف اعتنایی نکرد، و انها را تهدید می کرد که جایشان را با تریگاب (اپراتور شیفت قبلی که در سایت مانده بود) عوض می کند. او آنها را ترسانده و مجبور می کرد که برای بالا بردن قدرت راکتور تلاش کنند.
بعد از انفجار او علی رغم اینکه می دید سوخت و گرافیت در اطراف پخش شده اند، اما هنوز باور داشت راکتور سالم است. و بالاخره در ساعت 5 صبح احساس ناخوشی کرد و با گربانچنکو به واحد درمانی رفت.

دیاتلوف بعد از این بیماری اش به خاطر نقشش در این انفجار  به ده سال زندان محکوم شد. که البته بعد از 5 سال آزاد شد. او در سال 1995 در اثر مشکلات قلبی درگذشت.
این ده سال زندگی که برای دیاتلوف در نظر گرفته شد حتی اگر در کمپ کار و در بدترین حالت بود در مقایسه با زندگی افراد زیادی که در اثر این فاجعه از دست رفت مثل قطره ای در اقیانوس است.

 
پاول ریتر در نقش آناتولی دیاتلوف
 

دیوید دنسیک در نقش میخائیل گورباچف

میخائیل گورباچف کسی که نقشش را دیوید دنسیک در این سریال بازی کرد، هشتمین و اخرین رهبر اتحاد جماهیر شورویبود.
گورباچف به خاطر شکست خوردن به خاطر عمل نکردن به موقع در رابطه با پیشرفت بیماری محکومیت سراسری روبرو شد،
گورباچف یکی از مهم ترین شخصیت های نیمه  دوم قرن بیستم شناخته می شد و همچنان جزو سوژه های جنجالی باقی ماند. دریافت جایزه های زیاد از جماه جایزه صلح نوبل- نقش مهم او در پایان دادن به جنگ سرد، مختصر کردن قوانین بشری در شوروی که بد فهمیده می شد و مدارا کردن با حکومت مارکسیست-لنینیست در اروپای شرقی و مرکزی و وحدت وباره با آلمان بسیار مورد احترام بود.
ولی درعوض در روسیه به خاطر متوقف نکردن فروپاشی شوروی و حادثه ای که منجر به پایین امدن تاثیر جهانی روسیه و مشکلات اقتصادی شد ، مورد اشتهزا قرار می گرفت.
امروزه گورباچف 88 ساله هنوز در حلقه سیاست روسیه فعالیت دارد.  

 
دیوید دنسیک در نقش میخائیل گورباچف
 

کان اونیل در نقش «ویکتور بریخانوف»: مدیر نیروگاه هسته ای

بریخانوف مدیر نیروگاه ساعت 2 و 30 دقیقه صبح به نیروگاه رسید. آکیموف گزارش یک حادثه جدی رادیواکتیویته را گزارش کرد، آتش طی یک پروسه مهار شد، و یک پمپ اب اورژانسی آماده بود که راکتور سالم را خنک کند. اما در نتیجه محدودیت های تجهیزات در دسترس آنها به میزان جدی مقدار رادیو اکتیویته را ناچیز پنداشتند.
بریخانوف ساعت 3 صبح مارین منشی جایگزین را احضار کرد تا موقعیت اکیموف را گزارش دهد.
مارین پیام را به زنجیره بعدی فرستاد، فرولیشف، او به ولادیمیر دولگیخ و او هم به گورباچف و دیگر اعضای Politburo خبر داد. مسکو در ساعت 4 دستور  فرستادن اب به رااکتور را داد.
ویکتور بریخانوف مدیر نیروگاه به ده سال زندان محکوم شد، اما به خاطر بیماری تنها 5 سال در زندان ماند.

 کان اونیل در نقش ویکتور بریخانوف
 

رالف اینسون در نقش سرلشکر «نیکولای تاراکانف»: فرمانده «پاک ‌کنندگان» فاجعه
فرمانده پاک کنندگان چرنوبیل با سخنرانی الهام بخش و انگیزشی خود بیش از 3000 پاک کننده را ترقیب کرد تا ریسک پاک کردن منطقه را به جان بخرند.

 
رالف اینسون در نقش  نیکولای تاراکانف
 

آدریان رالینز در نقش «نیکولای فومین»، مهندس ارشد نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل

فومین مهندس ارشد ساعت 4 و نیم به اتاق کنترل بلوک 4 رسید. اکیموف گزارش سالم بودن یک راکتور و انفجاز تانک آب اورژانسی را داد. او کارکنان را مجبور به ادامه آبرسانی به راکتور کرد و بیشتر افراد واجد 4 را با کسانی که در اثر رادیواکتیویته از کار افتاده شده بودند جاگزین کرد.
فومین بعد از رفتن اکیموف به سیتنیکوف جایگزین او دستور دارد که از سقف واحد C بالا رفته و راکتور را بررسی کند؛ سیتنیکوف اطاعت کرده و دوز کشنده رادیواکتیویته دریافت کرد، در ساعت 10 صبح او بازگشت و به فومین و بریخانوف گزارش خرابی راکتور را داد.
مدیران حرف او را باور نکرده و همچنان به اب فرستادن به راکتور ادامه دادند؛ آب به واسطه لوله ها به سطوح زیرین مجموعه جریان پیدا می کرد و مواد رادیواکتیو را با خود حامل کرده و جریانات کوچک را در مسیر کابل های چهار بلوک دیگر ایجاد کرد.

او بعدها قبل از تشکیل دادگاه مشکلات روانی پیدا کرد و سعی در کشتن خودش داشت. او لیوان هایش را شکسته بود و با تکه های شیشه آن مچ دستش را بریده بود. داداگاه به خاطر مشکلات روحی فومین عقب افتاد. اما او هم با ویکتور بریخانوف و آناتولی دیاتلوف به ده سال زندان در کمپ کار محکوم شد. او هم مانند بقیه به خاطر مشکلات سلامتی تمام دوران را در زندان نگذراند و مشخص نیست که بعد از آزادی از زندان چه اتفاقی برایش افتاد.
 

 
آدریان رالینز در نقش نیکولای فومین

 

دادگاه چرنوبیل

 

مایکل کولگان در نقش «میخائیل شاذف»: وزیر صنعت زغال‌سنگ

 

 

رقیب «داستان اسباب‌بازی‌ها» در اسکار 2020 یک انیمیشن ایرانی است

 

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار، فهرست ۳۲ اثر رقابت کننده در شاخه بهترین انیمیشن این جوایز را با حضور «آخرین داستان» از ایران اعلام کرد.

 

انیمیشن آخرین داستان اولین انیمیشن بلند سینمایی به کارگردانی اشکان رهگذر است که از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۶ در استودیو هورخش تولید شده است. داستان این فیلم برداشتی آزاد از داستان «ضحاک» شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی است.

آخرین داستان برای نخستین بار، خرداد ماه ۱۳۹۷ در بخش غیر رقابتی جشنواره بین‌المللی فیلم انیمیشن انسی به نمایش درآمد.(این اولین حضور یک انیمیشن سینمایی ایرانی در جشنواره بین‌المللی فیلم انیمیشن انسی است.) همچنین آخرین داستان برای اولین بار در ایران با جشنواره بین‌المللی انیمیشن کودک و نوجوان اصفهان، شهریورماه 97 اکران شده است. اسپانیا نیز با جشنواره فیلم سیتخسُ میزبان انیمیشن آخرین داستان بوده است.

ایسنا نوشت: انیمیشن «آخرین داستان» به کارگردانی و نویسندگی اشکان رهگذر، یکی از ۳۲ اثر انیمیشنی خواهد بود که بنا بر اعلام رسمی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار، واجد شرایط رقابت در شاخه بهترین انیمیشن اسکار ۲۰۲۰ شناخته شده است. 

به گفته کارگردان این اثر،  پروسه ساخت آخرین داستان و پیش تولید این انیمیشن نزدیک به ۱۰ سال به طول انجامیده است و اکبر زنجانپور، حامد بهداد، لیلا حاتمی، پرویز پرستویی، اشکان خطیبی، باران کوثری، حسن پور شیرازی، شقایق فراهانی، ملیکا شریفی نیا، بانیپال شومون، روزبه فرخ نعمتی، بیتا فرهی، مجید مظفری و زهیر یاری از مجموع بازیگرانی‌ هستند که در این انیمیشن صداپیشگی کرده‌اند. 

موسیقی متن انیمیشین «آخرین داستان» نیز  از ساخته‌های کریستف رضایی است.

«پرندگان خشمگین۲»، «یک روز دیگر از زندگی»،‌ «نفرت‌انگیز»، «خانواده آدامز»، «دور»، «بونوئل در هزارتوی لاک‌پشت‌ها»، «بچه‌های دریا»، «دیلیلی در پاریس»، «منجمد ۲»، «فونان»، « قدیمی‌های گِندی تارتاکوفسکی- داستان‌های وحشی»، «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم: دنیای پنهان»، «من بدنم را گم کرده‌ام»، «کلاوس»، «فیلم لگو ۲: بخش دوم»، «داستان خارق‌العاده مارونا»، «لینک گم شده»، «نه‌ژا»، «مسافرخانه اوکوکو»، «پاچاماما»، «تبلیغ»، «رِزو»، «زندگی مخفی حیوانات خانگی ۲»، «جاسوس‌های مخفی»، «پرستوهای کابل»، « کیک باشکوه»، «برج»، «داستان اسباب بازی ۴»، «آپین و ایپین: خنجر گیبون تنها»، «زنده ماندن با تو» و «مار سفید» دیگر انیمیشن‌های واجد شرایط رقابت در اسکار ۲۰۲۰ هستند. 

از نکات قابل توجه در شاخه بهترین انیمیشن اسکار امسال، عدم حضور «شیرشاه»، پرفروش‌ترین انیمیشن تاریخ سینماست که از زمان اکران، بحث‌های فراوانی در مورد تعریف دقیق این اثر سینمایی به عنوان یک فیلم یا یک انیمیشن مطرح بوده است اما حالا به صورت رسمی مشخص شده است که «شیرشاه» به عنوان یک فیلم-انیمیشن کامپیوتری در شاخه‌ بهترین فیلم اسکار ۲۰۲۰ واجد شرایط رقابت خواهد بود. 

کمپانی دیزنی که امسال انیمیشن‌ها «داستان اسباب‌بازی ۴»، «منجمد ۲» و «جاسوس‌های مخفی» را در شاخه بهترین انیمیشن بلند خواهد داشت، با «شیر شاه» شانس خود را در شاخه‌ دیگر این جوایز می آزماید.

در خلاصه داستان آمده است: «جمشید رفته است و ضحاک در پی طمع و جاه طلبی برای محاصره جمکرد، بر تخت جمشید تکیه می‌زند، اما افسوس که اهریمن بر وجود ضحاک سیطره یافته و تاریکی او تمام شهر را فرا می‌گیرد. در این میان آفریدون که کودکی است کشاورززاده، متولد می‌شود و برای دادخواهی خون پدر و مادرش، پیرو کاوه آهنگر قیام می‌کند.»

جشنواره لومیر | تجلیل از فرانسیس فورد کاپولا

 کاپولا کارگردان نامدار در جشنواره سینمایی لومیر فرانسه با دریافت جایزه این جشنواره تجلیل شد.

به گزارش مهر به نقل از ورایتی، فرانسیس فورد کاپولا دیشب در جشنواره لومیر فرانسه روی صحنه رفت و با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری این جشنواره و دریافت جایزه لومیر تجلیل شد.

این مراسم در دهمین دوره برگزاری جشنواره لومیر جمعه شب در لیون فرانسه برگزار شد.

کاپولا که ۴ بار جایزه آکادمی اسکار را دریافت کرده پس از نمایش چندین فیلم در تجلیل از وی که با حضور دوستان و همکاران و خانواده‌اش تهیه شده بود، روی صحنه رفت.

در این مراسم تیری فرمو و برنارد تاورنیه  کارگردان‌های جشنواره در کنار النور همسر این کارگردان و پسرش رومن و نیز بونگ جون هو کارگردان کره‌ای و ناتالی بی، بازیگر برای تجلیل از وی روی صحنه رفتند.

در تجلیل از کاپولا، بونگ جون هو از تجربه تماشای فیلم «اینک آخرالزمان» ۱۰ سال پس از اکران رسمی آن حرف زد. کارگردان برنده نخل طلای امسال جشنواره فیلم کن گفت نمایش این فیلم تا سال ۱۹۸۸ در کره جنوبی ممنوع بود. کارگردان «پارازیت» سال‌ها بعد با تماشای این فیلم اشتیاق فیلمسازی در وجودش شعله‌ور شد.  

کاپولا هم روی صحنه از این ادای احترام قدردانی کرد و با تجلیل از بونگ جون هو گفت: شما روی چیزی کار می‌کنید که نمی‌دانید نتیجه‌اش چه می‌شود و چه کسی به تماشای آن خواهد رفت. و من هم همیشه احساس می‌کردم بیشترین رضایت من آنجاست که جوان‌ها کاری را که انجام داده‌ام ببینند و تماشای آن به آنها کمک کند که به نویسندگی یک رمان یا ساخت یک فیلم بپردازند.

وی افزود: این واقعا بزرگ‌ترین نتیجه و به این معنی است که شما جاودان شده‌اید.

فرانسیس فورد کوپولا ۸۰ ساله از مشهورترین کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان آمریکایی ایتالیایی‌تبار سینمای هالیوود است. وی با ساخت سه‌گانه «پدرخوانده» سینمای گانگستری را متحول کرد. فیلم‌های وی در مجموع ۲۴ جایزه اسکار، ۱۱ بفتا و ۱۷ گلدن گلوب دریافت کرده‌اند.

انتشار نسخه با زیرنویس فارسی «رستاخیز» در فضای مجازی / 17.3 میلیارد دود شد!

پس از انتشار نسخه برش خورده فیلم سینمایی «رستاخیز»، اکنون این فیلم سینمایی در آستانه اربعین با زیرنویس فارسی در فضای مجازی و با محوریت چند کانال تلگرامی منتشر شده و با بی‌توجهی نهادهای نظارتی به تداوم این اقدام غیرقانونیِ مسببان اصلی قاچاق این فیلم، شاهد دود شدنِ این سرمایه که دولت 17.3 میلیارد تومان برای آن هزینه کرده هستیم؛ اقدامی که با عدم توزیع نسخه «وی او دی / VOD» توسط تهیه کننده اسباب تامل و تعجب ناظران را در پی داشته است.

به گزارش «تابناک»؛ فیلم سینمایی «رستاخیز» آخرین ساخته احمدرضا درویش ـ که از مقطع تاریخی مرگ معاویه تا شهادت امام حسین (ع) در روز عاشورا را روایت می‌کند ـ پس از یک دوره طولانی توقیف، از بیست و یکم در یک کانال عربی یوتیوب منتشر شد و بلافاصله در کانال‌های تلگرامی و دیگر بسترهای مجازی، این نسخه بارگذاری و دسترسی عمومی‌تر برای آن فراهم شده است. نسخه قاچاق منتشر شده از کیفیت بالایی برخوردار است و به زبان عربی دوبله شده است.

بر اساس بررسی‌های «تابناک»، این نسخه از رستاخیز با نسخه اولیه که در سی و دومین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد، تقریباً تطابق دارد و شامل تصویر چهره حضرت عباس (ع) است و از این منظر می‌توان تأیید کرد که نسخه منتشره، نسخه بدون سانسور است که کارگردان در پی اکران عمومی‌اش بود، اما با مخالفت برخی جریان‌ها مواجه شد و در نهایت سازمان سینمایی در اقدامی عجیب ـ که منجر به فروکش کردن اعتراضات سازندگان این فیلم شد ـ 13.5 میلیارد تومان به عنوان خرید بخشی از سهم این فیلم به سازندگانش پرداخت کرد که رقم کلان و بی‌سابقه در تاریخ سینمای ایران بود.

این اتفاق واکنش گسترده‌ای را از سوی تمامی طرف‌های از جمله بنیاد سینمایی فارابی و کارگردان فیلم در پی داشت اما این واکنش‌ها دست‌کم در فضای رسانه‌ای فروکش کرد. در پی این اتفاق معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، با حضور در مرجع قضایی مرتبط نسبت به پیگیری موضوع و طرح شکایت در آن مرجع اقدام ‌کردند تا از پخش غیرقانونی فیلم در پلتفرم‌های داخلی جلوگیری به عمل آید. همچنین بنیاد سینمایی فارابی در «دادسرای امور بین‌الملل تهران» هم اقدام به طرح شکایت کرد و در این زمینه با وزارت امور خارجه نیز رایزنی شد اما این پیگیری ها هنوز نتیجه شفافی در پی نداشته است.

اکنون بار دیگر و این بار در آستانه اربعین حسینی نسخه‌هایی با زیرنویس فارسی از فیلم سینمایی «رستاخیز» جهت دانلود در فضای مجازی قرار گرفته و دست به دست می‌چرخد و مشخص نیست نهادهای مسئول نظارتی چرا به نظاره نشسته‌اند تا با یک محصول فرهنگی که میلیاردها تومان از بیت المال صرف آن شده، اینگونه برخورد شود؟!

این اتفاق در حالی بار دیگر رخ داده که همه نهادهای مسئول از ستاد صیانت و مبارزه با تکثیر و عرضه غیرمجاز آثار سینمایی و سمعی و بصری و... به‌دنبال ممانعت از آن بوده‌اند و نکته مهم اینجاست که حتی مجوز ورود قانونی فیلم به شبکه وی‌او‌دی از دو هفته پیش توسط سازمان سینمایی صادر و تحویل تهیه کننده فیلم رستاخیز شده اما این فیلم در بستر قانونی راهی به این شبکه نیافته است! نکته قابل تامل اینکه چهارسال پیش سازمان سینمایی مجوز اکران و توزیع بین الملل فیلم رستاخیز را به تهیه کننده فیلم داده بود که تهیه کننده به توزیع جهانی فیلم اقبالی نشان نداد.

در این زمینه، اعتراض حق صاحبان و سهامداران فیلم است اما جای تعجب دارد وقتی امکان پخش قانونی فیلم (پیش از اربعین حسینی) فراهم بوده، چرا باید فضای مجازی جولانگاه نسخه قاچاق این فیلم باشد؟ خسرانی که اهمال درباره قاچاق و توزیع غیرمجاز یک محصول فرهنگی به جامعه و سرمایه ملی می‌زند با هر اقدام دیگری که در فضای مجازی علیه جامعه و امنیت کشور رخ می‌دهد، برابر است چرا که هر دو، بذر رفتار فراقانونی را در کشور می‌پراکنند. عجیب است که بعد از چهل روز و در آستانه اربعین، این اتفاق رخ داده و ابهامات درباره نحوه انتشار این فیلم در فضای مجازی را دو چندان نموده است.